ခါးသက္သက္မုိးစက္ေတြ
ငါ့အေပၚကုိ ရြာခ်တယ္
တိမ္ညိဳေတာင္မစင္ေသးဘူး
ၿငိဳးရိပ္ေတြ ဟန္ေရးျပလုိ႔
လြတ္ေျမာက္မႈတံခါး၀မွာ
ေလွာင္ရီသံေတြ ပဲတင္ထပ္
အေမွာင္ထုက ဆိပ္သုဥ္း
တိမ္တုိက္ေတြက ေလွာင္ရီေနျပန္
ေၾသာ္ . . . ငါဟာ
တစ္ေယာက္ထဲပါလား
တကယ္ေတာ့ ငါဟာ ငါပဲ
ငါ့ရဲ႕ အတၱစစ္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဆုံးရႈံးျခင္းေတြကုိလည္း
လက္ကမ္းၿပီး ၾကိဳေနမွာ
အလြတ္က်က္ထားတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုိ
အခါခါထပ္ၿပီး
အပ္ေၾကာင္းထပ္ေနတဲ့
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြေတာင္
တစ္ခါတစ္ေလ ကေမာက္ကမ ျဖစ္လုိ႔
ထူးစမ္းပါေပ့ . . . . . . . . . . . . ရယ္
မင္းရဲ႕ ကေ၀ဆန္ဆန္
လွည့္စားခ်က္ေတြကို
ျမွားနတ္ေမာင္သာ တကယ္ရွိခဲ့ရင္
ငါ့အတြက္ျမွားတစ္စင္း
မင္းကုိထိေအာင္ ပစ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး
ဘာ့ေၾကာင့္လည္း . . .
ကုိယ္ေတာင္းဆုိပါရေစ . . . . . . . . . ေရ
မင္းရဲ႕ ေမွာ္ဆန္ဆန္ ျပကြပ္ေတြကို
ေနာက္ထပ္ . . . . . . . . . .
ရုံတင္မျပသပါနဲ႔လုိ႔ . . . . . .။ ။
No comments:
Post a Comment