ငါဟာ သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္မွာေတာင္
လမင္းကုိ ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ၾကည္စင္ေတြကိုေရတြက္ရင္း
ႏွင္းေဖြးေဖြးေတြၾကားမွာ
ေဆးလိပ္တုိကုိ အေဖာ္ျပဳလုိ႔
အနာဂတ္ေတြကို ၀ါးမ်ဳိၾကည့္ေနမိတယ္
အရာရာကုိ လ်စ္လွ်ဴရႈ႕
ဥေပကၡာျပဳလုိ႔ ရမယ္ဆုိရင္
ကဲလာစမ္း . . . ကံၾကမၼာ . . . ။
အဲဒီအခ်ိန္မွာ အေမွာင္ထုက ဆိတ္သုဥ္း
တိမ္တုိက္ေတြက ေလွာင္ရီေနျပန္
လမင္းနဲ႔ ၾကယ္စင္ေတြလည္း ကြယ္ေပ်ာက္
ငါဟာ တစ္ေယာက္ထဲပါလား
ဒါေပမယ့္ . . . ငါဟာငါပဲ
ငါ့ရဲ႕ အတၱ စစ္စစ္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္
ဒီအခ်ိန္မွာ . . .
ဖိတ္စာကုိင္ ၀င္လာတဲ့ မာန္နတ္ကိုေတာင္
လက္ကမ္းၿပီး ၾကိဳေနမွာ ။
ဒီလုိနဲ႔ပဲ ငါ့ရဲ႕ အတၱ ကမၻာက်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ
ကံၾကမၼာ စုတ္ပ်တ္သတ္ေနခ်ိန္မွာ
ငါ့ႏွလုံးသားက ေအးခဲ
ခႏၶာကုိယ္က ပူေလာင္လုိ႔
ဒီလုိနဲ႔ပဲ . . . မုိးလင္းခဲ့တယ္ ။ ။
No comments:
Post a Comment